L'AMOR Marcela Delpastre

L'AMOR

       Quand seriàs pus riche que lo rei d'un país, pus poderos que l'emperaire ;

quand auriàs tant de terra e tant de labors que lai se coige pas lo jorn ;

   la mar mai los peissons e los ausels que son dessus, los bòscs, los prats e lo bestiau de l'erba ;

   e quand comandariàs tant d'òmes e tant de vilas que degun ne'n sauguessa lo compte ;

   tu que n'as pas l'amor, n'as res.

   Mai quand saubriàs tot çò qu'òm pòt saber, qu'auriàs lo don de la paraula ;

   que la glòria se pausessa sus tu e corone ton front de chasne o ben de leuna verda ;

  quand ton nom montarià de tota gòrja coma un chant de lauvenja et de jòia ;

  si tu n'as pas l'amor per te flurir l'arma e lo còrs coma una flamba nueva ;

  si n'aviàs pas l'amor, n'as res.

    Sei res, tu que ses rei, sabent, riche, poëta, emperaire. N'as res, tu que n'as pas l'amor.

    Quand podriàs dire ad aquela peira : "Geta-te dins la mar " e que la peira se negessa,

    si ne pòdes pas dire a la femna qu'aimas : "Balha ta man per m'apoiar ; marchem ensems".

    dija ? - Quala sabor a ton pan ? E de qué serv ta glòria ? si tu n'as pas l'amor

    per ne'n morir, mai per ne'n viure.`

Marcela Delpastre

Saumes pagans (Ed. dau Chamin de Sent Jaume, 1999)  

Se ieu sabiá volar

Coma la perdis grisa

Me'n aniriá pausar

A la pòrta de ma mia

Diriá mia dubretz

Dubretz mia la pòrta

Coma ieu dubririá

Sei dins mon liech malauda

Ai mos quatre chavaus

Que tremolan jos la sella

Ai mos quatre lebriers

Al bòsc seguen la lèbre

N'ai un chastel polit

Bastit au bòrd de l'aiga

M'amor vos chau garir

Ne'n seretz la sinhóra

Ivon